E gjitha filloi brenda pak sekondash, në një heshtje të thyer vetëm nga vërshimi i ujit dhe një britmë e tmerruar. Një mëngjes i ftohtë, një makinë që rrëshqiti në kanalin Battaglia dhe dy kalimtarë që, pa hezitim, e transformuan një aksident të rëndë në një akt shpëtimi të mrekullueshëm. Padova, e enjte, 20 nëntor: në orën 11:30 të paradites, fati i një burri dukej i vulosur, jeta e tij u përpi nga kanali. Por jo. Në vend të kësaj, mjaftoi instinkti më i pastër, lloji që nuk lejon arsyetimin. Dy burra u zhytën dhe shpëtuan një jetë nga vdekja.

Episodi, i kapur në video nga stacioni televiziv Telenuovo, tregon një Toyota Yaris që rrëshqet në ujë pas një manovre të keqe pranë Via Ponte della Cagna. Shoferi ishte Paduan G.S., një sipërmarrës i njohur në qytet dhe ish-punëdhënësi i njërit prej dy “shpëtimtarëve”.

Makina po fundosej me shpejtësi dhe në atë moment, Elton Zefi, 32 vjeç, tani punonjës i një kompanie panelesh fotovoltaike, kupton se nuk ka më kohë.

“Rastësisht po kaloja aty pranë dhe sapo pashë të gjithë ata njerëz që shikonin kanalin dhe makinën që po fundosej, e dija se duhej të ndërhyja”, tregon ai.

Heroi tjetër i ditës e nxit të mos zhytej menjëherë, të zgjidhte momentin e duhur. Ndoshta hezitim, ndoshta një rrezik i llogaritur për të shmangur përkeqësimin e gjërave. Fakti është se ato momente dukeshin të pafundme: “ai dukej se e kuptonte situatën më mirë se unë”, vazhdon Zefi, duke shtuar “kështu që dëgjova këshillën e tij”.

Brenda makinës, plaku bërtet. Uji ngrihet. Makina anohet. Është koha. “Ne hipëm”, thotë Eltoni, duke shtuar “por nuk mundëm ta nxirrnim jashtë. Makina u anua dhe bagazhi doli në sipërfaqe për një moment. U ngjita atje lart; ishte i vetmi vend ku mund të provonim diçka”.

Ai përpiqet të thyejë xhamin, ndërsa rryma e tërheq automjetin edhe më thellë poshtë tij. Videoja ndalet para momentit vendimtar, por Eltoni i rindërton momentet.

Një detaj që është më prekës se të gjithë të tjerët. Pasi qetësohet, Eltoni zbulon se kush është burri që shpëtoi.

“E njihja, por nuk mendoja se ishte ai”. Ai kishte qenë punëdhënësi i tij vite më parë. Një rastësi që i shton një shije të papritur një gjesti tashmë të jashtëzakonshëm. Makina rikuperohet më vonë nga zjarrfikësit, por deri atëherë është vetëm një detaj.

“Nuk ishte një akt heroik. Erdhi natyrshëm. Kur kuptova se ai burrë po rrezikonte jetën e tij, mendimi im i vetëm ishte: ‘Duhet të hidhem’”.

Pastaj ai shkoi në shtëpi për të bërë një dush të gjatë e të nxehtë, pas një sërë emocionesh që e bënë të dridhej dhe të dridhej, jo vetëm nga i ftohti. Një dush më i gjatë se zakonisht.

Eltoni festoi atë mëngjes të pabesueshëm ditëlindjen, duke e ditur se kishte shpëtuar një jetë. Një festë e thjeshtë, si ai, si karakteri i tij, si instinkti që e çoi në atë gjest që nuk do ta harrojë kurrë. Ai ka jetuar në Itali për 15 vjet dhe tani ndihet si në shtëpi këtu. Por ajo që ndodhi ka një kuptim që është e pamundur të fshihet. Një histori që na kujton se guximi nuk shpallet gjithmonë: ndonjëherë shfaqet në heshtje, në brigjet e një kanali, dhe ndryshon një fat të shkruar tashmë. /Përshtatur nga Corriere/