Delvina është gdhirë sot mes aromës së tymit dhe heshtjes së rëndë që lë pas një natë lufte me flakët. Qyteti i vogël në jug të Shqipërisë, për herë të dytë brenda pak javësh, u gjend përballë një zjarri masiv, që për pak orë mund të kishte shkrumbuar gjithçka.

Era e fortë e përhapte zjarrin me shpejtësi marramendëse, duke e çuar nivelin e rrezikut në maksimum brenda një ore. Autoritetet u detyruan të evakuojnë banesat dhe spitalin, ndërsa banorët shikonin nga larg vatrat që rrethuan qytetin.

Vetëm falë reagimit të shpejtë të zjarrfikësve dhe ndërhyrjes së Ushtrisë, flakët u ndalën në periferi, por vijojnë të jenë aktive. Situata mbetet kritike edhe sot, me ndërhyrje nga ajri dhe ndërprerje të energjisë elektrike në disa zona.

Pas orësh të tëra në vijën e zjarrit, shumë ushtarë u rrëzuan aty ku lodhja i mposhti mbi tokë, mbi stola, nën hijen e pemëve. Ata paguhen pak, shpesh blejnë vetë uniformat, punojnë pa kushtet e duhura dhe pa mjetet e nevojshme, por çdo herë ndodhen aty ku vendi ka më shumë nevojë.

Nuk presin duartrokitje, nuk kërkojnë tituj, por bëjnë detyrën deri në fund, sepse mbi supe mbajnë nderin e uniformës dhe besën e dhënë.