Një vajzë shqiptare shkoi për studime në Londër dhe atje njohu dashurinë e jetës së saj, Henrin. Siç tregon ajo, pas shumë vitesh miqësie, Henri i bëri pyetjen e ndjeshme: “A mund të jem unë ngjyra jote?” Përgjigja e saj ishte një puthje. Pas dy vitesh marrëdhënie të bukur, ajo mbeti shtatzënë. Por, kur ua tregoi prindërve lajmin, ata i kërkuan të abortonte. Arsyeja? Nuk mund të pranonin një dhëndër me ngjyrë. 🡇Shtყpηi iɱazhin/rҽkIaɱɱen më ρoshtë dhe hap pamjet🡇
Pavarësisht dhimbjes, ajo vendosi ta mbante fëmijën. Pas disa vitesh, u kthye në Shqipëri për t’u treguar prindërve nipin e tyre, me shpresën se dashuria prej gjyshërish do t’i zbutte. Por sapo panë që fëmija kishte trashëguar ngjyrën e babait, reagimi i tyre ishte i ftohtë dhe i ashpër:
“Çoje djalin ta rrisë i ati, dhe vetëm atëherë do jesh përsëri vajza jonë.”
Henri e shtyu të përpiqej sërish, të krijonte një urë komunikimi me ta, sepse e shihte që bashkëshortja e tij po vuante. Por prindërit nuk pranuan në asnjë mënyrë.
Çfarë është më e dhimbshmja, janë komentet që kanë shpërthyer në Facebook. Shumë shqiptarë shfaqin një racizëm të thellë, duke e quajtur turp zgjedhjen e vajzës:
“Tre mundësi ke: të varesh, të hidhesh nga ballkoni ose të djegësh veten me benzinë! Turp, mjerë prindërit çfarë kanë rritur!”, shkruan një komentues.
“Mos e lodh kot t’ua mbushësh mendjen prindërve. Për një burrë me ngjyrë shkele çdo gjë! Lëre, nuk është fundi i botës. Ka pasur plot djem shqiptarë të mirë. Nuk je as e para, as e fundit që gabon kështu.”
“Gjithsesi, të gjitha ato gra që lidhen me burra me ngjyrë ndahen në moshën 60-65 vjeçare. Atëherë bie era më shumë… E fëmijën nuk ta do as shtëpia, as shoqëria. Shqiptarët janë raca më e bukur në botë, pse zgjodhët dikë ndryshe?”
Por mes komenteve, ka edhe nga ata që tregojnë mbështetje e njerëzi:
“Ka plot shqiptarë që rrahin gratë, vrasin prindërit, bëjnë maskarallëqe dhe askush nuk flet për ta. Por kur dikush dashuron sinqerisht, quhet turp?”
“Zotin nuk e pyeti kush kur krijoi njerëzit – me ngjyrë apo pa ngjyrë, të gjithë jemi të tij. Askush s’ka të drejtë të gjykojë”