Ministrja përkthyese e Turizmit, Mirela Kuymbaro ka deklaruar se vetëm në gjashtë muajt e parë të vitit 2025, Shqipëria tejkaloi 4.7 milionë turistë, duke gjeneruar 5 miliardë euro në aktivitet ekonomik për ekonominë shqiptare në vitin 2024. Raportimi i këtyre shifrave është produkt i mirëfilltë propagande i kësaj ministreshe. Shifra 4.7 milionë turistëve është absurditet pasi në të llogaritet numri bruto i hyrjeve në territorin e Shqipërisë. Ndërkohë që në të nuk dihet numri reali i turistëve, tranzitit dhe vizitorëve që vijnë për arsye pune. Në pasqyrimin e shifrave të kësaj ministreshe bie në sy të ardhurat për vitin 2024. Sipas Kumbaros të ardhurat e vitit të kaluar kanë kaluar 5 miliardë euro, shifra të cilat nuk janë pasqyrim i realitetit dhe nuk ka një metodologji që përcakton se kush janë të ardhurat për turist. Nëse janë raportuar 5.23 milionë fjetje për 2024, kjo shifër tradhton Kumbaron që pretendon se me këtë shifër shfrytëzimi shtretërish të realizojë të ardhura 5 miliardë euro nga turizmi. Kjo ministre është shndërruar në një tullumbace propagandistike, ku përveç paaftësisë së saj menaxheriale në këtë sektor, tregon dhe profanizimin e saj ekonomik. Shifra kaq e ulët e fjetjeve tregon se numri i turistëve është më i ulët nga ç’pretendon zonja në fjalë.

Pasqyrë e këtij paradoksi jepet nga statistikat e netë-qëndrimit: gjatë 2024, numri total i netëve të qëndrimit të raportuara nga turistët e huaj ishte vetëm 5.23 milion. Kjo nënkupton se, mesatarisht, i bie vetëm 0.45 netë qëndrimi për çdo vizitor të huaj, një shifër jashtëzakonisht e ulët që tregon se shumica dërrmuese e atyre që hynë në vend ose nuk fjetën fare (vizitorë ditorë), ose fjetën jashtë strukturave të regjistruara. Për krahasim, Greqia me 36 milion turistë raportoi 153 milion netë qëndrimi (rreth 4.2 netë për turist), ndërsa Kroacia me 21.3 milion turistë pati 108 milion netë qëndrimi (rreth 5 netë për turist). Këto diferenca tregojnë jo vetëm kapacitetin e kufizuar akomodues të Shqipërisë, por edhe mangësinë e statistikave formale mbi shtretërit: një pjesë e mirë e kapaciteteve (si apartamentet private me qira) nuk pasqyrohen në statistikat zyrtare, duke lënë një boshllëk informativ për vitin 2024. Si rezultat, vetë INSTAT pranoi në mënyrë implicite “turistë kemi plot, por nuk dimë ku flenë” – dëshmi e nivelit të lartë të informalitetit në sektorin e akomodimit.

Një nga problemet kryesore në vlerësimin real të sektorit turistik gjatë 2024–2025 ka qenë mungesa e të dhënave të sakta për kapacitetet akomoduese, veçanërisht numrin e. shtretërve në dispozicion. Pavarësisht numrit rekord të hyrjeve të raportuara, autoritetet nuk dispononin informacion të plotë se ku po akomodoheshin këta vizitorë. Sipas INSTAT, nga 11.7 milion shtetas të huaj që vizituan Shqipërinë në vitin 2024, vetëm rreth 2.2 milion (më pak se 20%) prej tyre qëndruan nëpër hotele apo struktura të ngjashme akomoduese. Kjo do të thotë se mbi 80% e vizitorëve ose përdorën akomodime informale (apartamente me qira afatshkurtër, Airbnb, bujtina familjare), ose ishin vizitorë ditorë/transit apo emigrantë që qëndruan tek familjet e tyre. Ky fenomen e bën të vështirë vlerësimin e saktë të kapaciteteve reale akomoduese, pasi një pjesë e madhe e shtretërve janë jashtë sistemit formal.

Propaganda zyrtare gjatë këtyre viteve u fokusua tek shifrat e mëdha të “turistëve”, pa e sqaruar qartë se cilët përfshiheshin në këtë numër. Definicioni i “turistit” u bë shumë elastik në retorikën politike, duke përfshirë çdo hyrje të një shtetasi të huaj, pavarësisht nëse ai ishte pushues i mirëfilltë, vizitor ditor, udhëtar tranzit apo emigrant që kthehej në atdhe për vizitë familjare. Kjo mungesë e kategorizimit të qartë e zbeh kuptimin e shifrave rekord që reklamoi qeveria.

Të dhënat zyrtare të INSTAT-it numërojnë 11.7 milion hyrje të shtetasve të huaj në vitin 2024[6]. Por ekspertët sqarojnë se nuk janë të gjithë këta “turistë” në kuptimin klasik. Një pjesë e madhe e këtij fluksi i detyrohet vizitave të emigrantëve shqiptarë me nënshtetësi të huaj (sidomos nga Italia, Greqia, etj.) si dhe kalimeve tranzit nga fqinjët tanë veriorë e jugorë. Për shembull, afro 4 nga 10 “vizitorë të huaj” që hynë në Shqipëri në 2024 ishin nga Kosova[7], ndërsa 7.6% erdhën nga Maqedonia e Veriut[7]. Shumë prej tyre vijnë rregullisht për të vizituar familjet e tyre (në rastin e kosovarëve) ose përdorin Shqipërinë si korridor tranzit (p.sh. udhëtarë nga Kosova apo Mali i Zi që hyjnë për të fluturuar nga aeroporti i Tiranës drejt destinacioneve të tjera)[8]. Po kështu, nga rreth 1.25 milion hyrje nga Italia, një pjesë e madhe ishin shqiptarë me pasaportë italiane dhe jo turistë italianë “të mirëfilltë”[8]. Pra, shifra zyrtare përfshin përmasa të konsiderueshme të diasporës dhe udhëtimeve afatshkurtra, të cilat në statistikat konvencionale të turizmit do të kategorizoheshin ndryshe.