Mirupafshim Shqipëria ime! Po lë çdo gjë në duart e të paepurve, kri*mit, dr*ogës, injorancës. Unë nuk mund ta bëj shpirtin pis në emër të dashurisë për këtë vend! Mirupafshim Shqipëri! Unë do të mendoj e do më marrë malli! Vr*as mendjen a do të marrë dhe ty për mua?

E nëse do të me rrte, pse më le të iki! Mirupafshim Shqipëri! Vërja flakës veten se unë nuk dua të di*gjem! Le të digjen ata që duan ty në zj8arr. Mirupafshim Shqipëri e Gjergj Kastriot Skënderbeut! Lu*ftuam kaq vite për ty dhe në fund të shesim me po litikë. Mirupafshim Shqipëri se dhe po të rri nuk kam me kë. Vendi po bo shatiset çdo ditë dhe ata që janë aty janë thjesht fizikisht se me mendje janë larg nga ti!

Mirupafshim Shqipëri! Po të lë me vendet e tua të bukura për të cilat Naim Frashëri shkruante ditë e natë! Po të lë me dy detet më të bukur të rruzullit, me malet më të thepisur, po të lë me ajrin më të ëmbël dhe me diellin që ndriçon më shumë! Tani që e mendoj, po të lë dhe me hënën që të qan hallet çdo natë.

Shqipëri, ti ndoshta nuk e di, por në asnjë vend nuk ngroh dielli si aty dhe nuk ndriçon hëna si aty! Mirupafshim Shqipëri! Do iki dhe do gjej një vend për qetësinë e shp irtit tim. Një vend që mos të ketë aq vr asje çdo ditë. Kam nevojë të di që jam e sigurt se jam shumë e re të vdes nga rastësia.